B.4. Περιεχόμενα του αρχείου προρύθμισης (για την έκδοση trixie)

Τα τμήματα ρυθμίσεων που χρησιμοποιούνται στο παράρτημα αυτό είναι επίσης διαθέσιμα σαν ένα αρχείο-παράδειγμα προρυθμίσεων στο https://d-i.debian.org/manual/example-preseed.txt.

Σημειώστε ότι αυτό το παράδειγμα βασίζεται σε μια εγκατάσταση για την αρχιτεκτονική Intel x86. Αν κάνετε εγκατάσταση σε μια άλλη αρχιτεκτονική, μερικά από τα παραδείγματα (όπως η επιλογή πληκτρολογίου και η εγκατάσταση του φορτωτή εκκίνησης) μπρορεί να μην είναι κατάλληλα ή σχετικά και θα πρέπει να αντικατασταθούν από ρυθμίσεις του debconf κατάλληλες για την αρχιτεκτονική σας.

Λεπτομέρειες σχετικά με το πώς δουλεύουν στην πράξη οι διάφορες συνιστώσες του Debian Installer μπορούν να βρεθούν στην ενότητα Τμήμα 6.3, «Χρήση επιμέρους συστατικών».

B.4.1. Τοπικοποίηση

Στη διάρκεια μιας συνηθισμένης εγκατάστασης οι ερωτήσεις σχετικά με την τοπικοποίηση γίνονται στην αρχή, συνεπώς αυτές οι τιμές μπορούν να προρυθμιστούν μόνο μέσω των μεθόδων του αρχικού δίσκου μνήμης RAM initrd ή παραμέτρων εκκίνησης. Η αυτόματη κατάσταση (Τμήμα B.2.3, «Αυτόματη Κατάσταση (auto)») περιλαμβάνει τον καθορισμό της παραμέτρου auto-install/enable=true (συνήθως μέσω του παρωνυμίου προρύθμισης auto). Αυτό καθυστερεί την διατύπωση των ερωτήσεων σχετικά με την τοπικοποίηση, οπότε μπορούν να προρυθμιστούν με οποιαδήποτε μέθοδο.

Το σύνολο τοπικών ρυθμίσεων (locale) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσετε τόσο την γλώσσα όσο και την χώρα και μπορεί να είναι οποιοσδήποτε συνδυασμός μιας γλώσσας που υποστηρίζεται από τον debian-installer και μιας αναγνωρισμένης χώρας. Αν ο συνδυασμός δεν σχηματίζει ένα έγκυρο σύνολο τοπικών ρυθμίσεων, ο εγκαταστάτης θα επιλέξει αυτόματα ένα σύνολο που είναι έγκυρο για την επιλεγμένη γλώσσα. Για να ορίσετε το σύνολο αυτό σαν παράμετρο εκκίνησης, χρησιμοποιήστε πχ. locale=en_US.UTF-8.

Αν και η μέθοδος αυτή είναι πολύ εύκολη στη χρήση της δεν επιτρέπει την προρύθμιση όλων των δυνατών συνδυασμών γλώσσας, χώρας και τοπικοποίησης[19]. Έτσι οι τιμές μπορούν εναλλακτικά να προρυθμιστούν ξεχωριστά. Η γλώσσα και η χώρα μπορούν επίσης να προσδιοριστούν και σαν παράμετροι εκκίνησης.

# Προρύθμιση μόνο της τοπικοποίησης (locale) καθορίζει τη γλώσσα, τη χώρα και την τοπικοποίηση.
d-i debian-installer/locale string en_US.UTF-8

# Οι τιμές μπορούν επίσης να προρυθμιστούν ξεχωριστά για μεγαλύτερη ευελιξία.
#d-i debian-installer/language string en
#d-i debian-installer/country string NL
#d-i debian-installer/locale string en_GB.UTF-8
# Προαιρετικά μπορείτε να προσδιορίσετε επιπλέον τοπικοποιήσεις που θα παραχθούν.
#d-i localechooser/supported-locales multiselect en_US.UTF-8, nl_NL.UTF-8

Η ρύθμιση του πληκτρολογίου συνίσταται στην επιλογή μιας διάταξηςπληκτρολογίου (keymap) και (για μη-λατινικές διατάξεις) ενός πλήκτρου εναλλαγής (toggle key) για την εναλλαγή μεταξύ της μη-λατινικής και της αμερικανικής (US) διάταξης. Μόνο βασικές διατάξεις είναι διαθέσιμες στη διάρκεια της εγκατάστασης. Πιο εξειδικευμένες διατάξεις είναι διαθέσιμες στο εγκατεστημένο σύστημα, μέσω της εντολής dpkg-reconfigure keyboard-configuration.

# Επιλογή πληκτρολογίου.
d-i keyboard-configuration/xkb-keymap select us
# d-i keyboard-configuration/toggle select No toggling

Για να παρακάμψετε την ρύθμιση του πληκτρολογίου προρυθμίστε το keymap σαν skip-config. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να παραμείνει ενεργό το keymap του πυρήνα.

B.4.2. Ρύθμιση δικτύου

Φυσικά, μια προρύθμιση της διαμόρφωσης του δικτύου δεν θα δουλέψει αν φορτώνετε το αρχείο προρύθμισης από το δίκτυο. Είναι όμως πολύ βολικό αν εκκινείτε από έναν οπτικό δίσκο ή ένα κλειδί USB. Αν φορτώνετε αρχεία προρύθμισης από το δίκτυο, μπορείτε να περάσετε παραμέτρους ρύθμισης του δικτύου χρησιμοποιώντας παραμέτρους εκκίνησης του πυρήνα.

Αν είναι απαραίτητο να διαλέξετε μια συγκεκριμένη διεπαφή δικτύου κατά την εκκίνηση από δίκτυο και πριν από την φόρτωση ενός αρχείου προρύθμισης από αυτό, χρησιμοποιείστε μια παράμετρο εκκίνησης όπως η interface=eth1.

Αν και η προρύθμιση της διαμόρφωσης του δικτύου δεν είναι συνήθως δυνατή όταν χρησιμοποιείτε προρύθμιση μέσω δικτύου (χρησιμοποιώντας το «preseed/url»), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ακόλουθο "κόλπο" για να παρακάμψετε αυτή τη δυσκολία, πχ. αν θέλετε να ορίσετε μια στατική διεύθυνση για την δικτυακή σας διεπαφή. Το "κόλπο" είναι να αναγκάσετε και πάλι τη διαμόρφωση του δικτύου μετά την φόρτωση του αρχείου προρυθμίσεων δημιουργώντας ένα σενάριο «preseed/run» που να περιέχει τις ακόλουθες εντολές:

kill-all-dhcp; netcfg

Οι επόμενες μεταβλητές του debconf είναι συναφείς με την ρύθμιση του δικτύου.

# Απενεργοποιήστε εντελώς τη ρύθμιση του δικτύου. Αυτό είναι χρήσιμο για εγκαταστάσεις από cdrom
# σε μη δικτυωμένα μηχανήματα όπου οι ερωτήσεις σχετικά με το δίκτυο,
# οι προειδοποιήσεις και τα χρονοβόρα timeout είναι ενοχλητικά.
#d-i netcfg/enable boolean false

# Το netcfg θα επιλέξει αν είναι δυνατόν μια διεπαφή δικτύου με ενεργή σύνδεση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα
# την αποφυγή εμφάνισης μιας λίστας αν υπάρχουν περισσότερες από μια διεπαφές δικτύου.
d-i netcfg/choose_interface select auto

# Αντίθετα, για να επιλέξετε μια συγκεκριμένη διεπαφή δικτύου:
#d-i netcfg/choose_interface select eth1

# Για να καθορίσετε έναν διαφορετικό χρόνο timeout για τη σύνδεση (ο προεπιλεγμένος είναι 3 δευτερόλεπτα).
# Οι τιμές ερμηνεύοντας ως δευτερόλεπτα.
#d-i netcfg/link_wait_timeout string 10

# Αν έχετε έναν αργό εξυπηρετητή dhcp και ο εγκαταστάτης εξαντλεί το χρονικό περιθώριο περιμένοντάς τον
# αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο.
#d-i netcfg/dhcp_timeout string 60
#d-i netcfg/dhcpv6_timeout string 60

# Η προεπιλογή είναι η αυτόματα ρύθμιση του δικτύου.
# Αν προτιμάτε να ρυθμίσετε το δίκτυο με το χέρι, αποσχολιάστε την επόμενη γραμμή καθώς και
# τις ρυθμίσεις του στατικού δικτύου παρακάτω.
#d-i netcfg/disable_autoconfig boolean true

# Αν θέλετε το αρχείο προρυθμίσεων να δουλεύει τόσο σε συστήματα με
# όσο και χωρίς έναν εξυπηρετητή dhcp, αποσχολιάστε αυτές τις γραμμές
# και τις ρυθμίσεις του στατικού δικτύου παρακάτω.
#d-i netcfg/dhcp_failed note
#d-i netcfg/dhcp_options select Configure network manually

# Ρυθμίσεις στατικού δικτύου.
# Παράδειγμα για IPv4
#d-i netcfg/get_ipaddress string 192.168.1.42
#d-i netcfg/get_netmask string 255.255.255.0
#d-i netcfg/get_gateway string 192.168.1.1
#d-i netcfg/get_nameservers string 192.168.1.1
#d-i netcfg/confirm_static boolean true

# Παράδειγμα για IPv6
#d-i netcfg/get_ipaddress string fc00::2
#d-i netcfg/get_netmask string ffff:ffff:ffff:ffff::
#d-i netcfg/get_gateway string fc00::1
#d-i netcfg/get_nameservers string fc00::1
#d-i netcfg/confirm_static boolean true

# Οποιαδήποτε ονόματα συστήματος και ονόματα τομέων δικτύου αποδίδονται από τον εξυπηρετητή dhcp έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τις
# τιμές που ορίζονται εδώ. Όμως ο καθορισμός των τιμών εξακολουθεί να αποτρέπει την εμφάνιση των ερωτήσεων
# ακόμα κι αν οι τιμές προέρχονται από τον εξυπηρετητή dhcp.
d-i netcfg/get_hostname string unassigned-hostname
d-i netcfg/get_domain string unassigned-domain

 # Αν θέλετε να δώσετε οπωσδήποτε ένα όνομα μηχανήματος άσχετα από την απάντηση που επιστρέφει ο DHCP
# ή την τιμή που του αντίστροφου DNS για την διεύθυνση IP, αποσχολιάστε
# και προσαρμόσετε την παρακάτω γραμμή.
#d-i netcfg/hostname string somehost

# Απενεργοποίηση του ενοχλητικού διαλόγου για το κλειδί WEP.
d-i netcfg/wireless_wep string
# Tο περίεργο dhcp όνομα συστήματος που μερικοί ISP χρησιμοποιούν σαν συνθηματικό κάποιου είδους.
#d-i netcfg/dhcp_hostname string radish

# Αν θέλετε να απενεργοποιήσετε εντελώς την αναζήτηση υλισμικού (δηλαδή να μην χρησιμοποιήσετε
# αρχεία ή πακέτα υλισμικού που ίσως να μην είναι διαθέσιμα στις εικόνες εγκατάστασης):
#d-i hw-detect/firmware-lookup string never

# Αν απαιτείται κάποιο μη-ελεύθερο υλισμικό για το δίκτυο ή άλλου είδους υλικό, μπορείτε να
# ρυθμίσετε τον εγκαταστάτη ώστε να προσπαθεί πάντα για την φόρτωσή του, χωρίς κάποια προτροπή. Ή
# αλλάξτε την τιμή σε false για να απενεργοποιήσετε την διατύπωση της ερώτησης.
#d-i hw-detect/load_firmware boolean true

Παρακαλώ σημειώστε ότι η εντολή netcfg θα προσδιορίσει αυτόματα την μάσκα δικτύου αν δεν έχει προρυθμιστεί η τιμή της netcfg/get_netmask. Στην περίπτωση αυτή και για αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις η μεταβλητή θα πρέπει να επισημανθεί ως seen. Ανάλογα, η εντολή netcfg θα επιλέξει μια κατάλληλη διεύθυνση αν δεν έχει οριστεί η netcfg/get_gateway. Σαν μια ειδική περίπτωση, μπορείτε να θέσετε την netcfg/get_gateway σε «none» για να προσδιορίσετε συγκεκριμένα ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί κάποια δικτυακή πύλη.

B.4.3. Κονσόλα δικτύου

# Χρησιμοποιήστε τις ακόλουθες ρυθμίσεις αν επιθυμείτε να κάνετε χρήση του συστατικού κονσόλα-δικτύου
# για απομακρυσμένη εγκατάσταση πάνω από SSH. Αυτό έχει νόημα μόνο αν
# σκοπεύετε να κάνετε την υπόλοιπη εγκατάσταση με το χέρι.
#d-i anna/choose_modules string network-console
#d-i network-console/authorized_keys_url string http://10.0.0.1/openssh-key
#d-i network-console/password password r00tme
#d-i network-console/password-again password r00tme

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κονσόλα δικτύου μπορούν να βρεθούν εδώ Τμήμα 6.3.10, «Εγκατάσταση μέσω κονσόλας δικτύου».

B.4.4. Ρυθμίσεις καθρέφτη της αρχειοθήκης του Debian

Ανάλογα με την μέθοδο εγκατάστασης που χρησιμοποιείτε, ίσως χρησιμοποιηθεί ένας καθρέφτης της αρχειοθήκης για το κατέβασμα πρόσθετων συστατικών του εγκαταστάτη, την εγκατάσταση του βασικού συστήματος και την ρύθμιση του αρχείου /etc/apt/sources.list για το εγκατεστημένο σύστημα.

Η παράμετρος mirror/suite καθορίζει την σουίτα λογισμικού για το εγκατεστημένο σύστημα.

Η παράμετρος mirror/udeb/suite καθορίζει την σουίτα για επιπρόσθετα συστατικά του εγκαταστάτη. Η ρύθμισή της είναι χρήσιμη μόνο αν τα συστατικά πρέπει πραγματικά να μεταφορτωθούν από το δίκτυο και πρέπει να ταιριάζουν με την σουίτα που χρησιμοποιήθηκε για την δημιουργία του δίσκου initrd που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη μέθοδο εγκατάστασης. Συνήθως ο εγκαταστάτης θα χρησιμοποιήσει αυτόματα τη σωστή τιμή οπότε δεν υπάρχει ανάγκη προσδιορισμού της απο εσάς.

# Πρωτόκολλο καθρέφτη:
# Αν επιλέξετε ftp, δεν είναι απαραίτητο να ορίσετε τη συμβολοσειρά mirror/country.
# Προεπιλεγμένη τιμή για το πρωτόκολλο καθρέφτη: http.
#d-i mirror/protocol string ftp
d-i mirror/country string manual
d-i mirror/http/hostname string http.us.debian.org
d-i mirror/http/directory string /debian
d-i mirror/http/proxy string

# Διανομή για εγκατάσταση.
#d-i mirror/suite string testing
# Διανομή που θα χρησιμοποιηθεί για την φόρτωση συστατικών του εγκαταστάτη (προαιρετικά).
#d-i mirror/udeb/suite string testing

B.4.5. Ρύθμιση Λογαριασμού

Ο κωδικός πρόσβασης για τον χρήστη root και το όνομα και ο κωδικός πρόσβασης για τον πρώτο λογαριασμό ενός απλού χρήστη μπορούν να προρυθμιστούν. Για τους κωδικούς πρόσβασης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε έναν απλό μη-κρυπτογραφημένο (clear text) είτε crypt(3) hashes.

[Προειδοποίηση] Προειδοποίηση

Έχετε υπόψιν ότι η προρύθμιση για τους κωδικούς πρόσβασης δεν είναι απόλυτα ασφαλής καθώς οποιοσδήποτε με πρόσβαση στο αρχείο προρυθμίσεων θα έχει γνώση αυτών των κωδικών. Η αποθήκευση κρυπτογραφημένων (hashed) κωδικών θεωρείται ασφαλής εκτός κι αν χρησιμοποιηθεί ένας ασθενής αλγόριθμος κρυπτογράφησης όπως οι DES ή MD5, που επιτρέπουν "απευθείας" επιθέσεις (bruteforce attacks). Συνιστώμενοι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης για τους κωδικούς πρόσβασης είναι οι SHA-256 και SHA512.

#Παράκαμψη της δημιουργίας λογαριασμού χρήστη root (ο λογαριασμός απλού χρήστη
#θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την εντολή sudo).
#d-i passwd/root-login boolean false
#Eναλλακτικά για να παρακάμψετε την δημιουργία ενός λογαριασμού απλού χρήστη.
#d-i passwd/make-user boolean false

# Κωδικός χρήστη root, είτε σε απλό κείμενο
#d-i passwd/root-password password r00tme
#d-i passwd/root-password-again password r00tme
# είτε κρυπτογραφημένος με χρήση crypt(3) hash.
#d-i passwd/root-password-crypted password [crypt(3) hash]

# Για να δημιουργήστε έναν λογαριασμό απλού χρήστη.
#d-i passwd/user-fullname string Debian User
#d-i passwd/username string debian
# Κωδικός πρόσβασης απλού χρήστη, είτε σε απλό κείμενο
#d-i passwd/user-password password insecure
#d-i passwd/user-password-again password insecure
# είτε κρυπτογραφημένος με χρήση crypt(3) hash.
#d-i passwd/user-password-crypted password [crypt(3) hash]
# Δημιουργία του πρώτου χρήστη με ένα συγκεκριμένο UID αντί του προκαθορισμένου.
#d-i passwd/user-uid string 1010

# Ο λογαριασμός χρήστη θα προστεθεί σε κάποιες δεδομένες αρχικές ομάδες χρηστών. Για να το
# αλλάξετε αυτό, χρησιμοποιήστε το παρακάτω.
#d-i passwd/user-default-groups string audio cdrom video

Οι μεταβλητές passwd/root-password-crypted και passwd/user-password-crypted μπορούν επίσης να προρυθμιστούν παίρνοντας σαν τιμή το «!». Στην περίπτωση αυτή, ο αντίστοιχος λογαριασμός απενεργοποιείται. Αυτό μπορεί να είναι βολικό για τον λογαριασμό του χρήστη root, εφόσον βέβαια έχει ρυθμιστεί εναλλακτικός τρόπος που να επιτρέπει τις διάφορες διαχειριστικές ενέργειες ή την είσοδο του χρήστη root (για παράδειγμα με χρήση αυθεντικοποίησης με κλειδί SSH ή την εντολή sudo).

Η επόμενη εντολή (διαθέσιμη από το πακέτο whois) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσετε μια κρυπτογράφηση τύπου crypt(3) βασισμένη στον αλγόριθμο SHA-512 για έναν κωδικό πρόσβασης:

mkpasswd -m sha-512

B.4.6. Ρύθμιση ρολογιού και χρονικής ζώνης

# Ελέγχει αν το ρολόι του υπολογιστή σας είναι ρυθμισμένο ή όχι σε UTC.
d-i clock-setup/utc boolean true

# Μπορείτε να ορίσετε οποιαδήποτε έγκυρη ρύθμιση για την $TZ; δείτε τα περιεχόμενα του
# /usr/share/zoneinfo/ για έγκυρες τιμές.
d-i time/zone string US/Eastern

# Ελέγχει αν θα χρησιμοποιηθεί το πρωτόκολλο NTP για την ρύθμιση του ρολογιού στη διάρκεια της εγκατάστασης
d-i clock-setup/ntp boolean true
# Ο εξυπηρετητής NTP που θα χρησιμοποιηθεί . Ο προκαθορισμένος είναι σχεδόν πάντα μια καλή επιλογή εδώ.
#d-i clock-setup/ntp-server string ntp.example.com

B.4.7. Διαμέριση

Η χρήση προρύθμισης για την διαμέριση του σκληρού δίσκου περιορίζεται σε ό,τι υποστηρίζει το πρόγραμμα partman-auto. Μπορείτε να επιλέξετε την διαμέριση είτε του υπάρχοντος ελεύθερου χώρου σ' έναν δίσκο είτε ενός ολόκληρου δίσκου. Η διάταξη του δίσκου μπορεί να προσδιοριστεί από μια προκαθορισμένη "συνταγή" ή μια δική σας από ένα σχετικό αρχείο ή μια "συνταγή" που συμπεριλαμβάνεται στο αρχείο προρυθμίσεων.

Υποστηρίζεται η προρύθμιση προχωρημένων σχημάτων διαμέρισης με χρήση RAID, LVM και κρυπτογράφησης αλλά χωρίς την πλήρη ευελιξία που προσφέρει η διαμέριση στη διάρκεια μιας κανονικής χωρίς προρύθμιση εγκατάστασης.

Τα παραδείγματα που ακολουθούν προσφέρουν βασικές μόνο πληροφορίες για την χρήση "συνταγών" προρύθμισης. Για περισσότερες λεπτομέρεις δείτε τα αρχεία partman-auto-recipe.txt και partman-auto-raid-recipe.txt που περιλαμβάνονται στο πακέτο debian-installer. Και τα δύο αυτά αρχεία είναι επίσης διαθέσιμα από τον σύνδεσμο debian-installer source repository. Σημειώστε ότι η υποστηριζόμενη λειτουργικότητα πιθανόν να μεταβάλλεται μεταξύ διαφορετικών εκδόσεων.

[Προειδοποίηση] Προειδοποίηση

Η ταυτοποίηση των δίσκων εξαρτάται από την σειρά με την οποίαν φορτώνονται οι οδηγοί τους. Αν υπάρχουν πολλαπλοί δίσκοι στο σύστημα, βεβαιωθείτε ότι θα επιλεχθεί ο σωστός πριν να χρησιμοποιήσετε preseeding.

B.4.7.1. Παράδειγμα διαμέρισης

# Αν το σύστημα έχει ελεύθερο χώρο μπορείτε να επιλέξετε να διαμερίσετε μόνο αυτό τον χώρο.
# Αυτό τηρείται μόνο αν δεν έχει επιλεγεί η μέθοδος partman-auto/method (παρακάτω).
#d-i partman-auto/init_automatically_partition select biggest_free

# Εναλλακτικά, μπορείτε να προσδιορίσετε έναν δίσκο για διαμέριση. Αν το σύστημα έχειμόνο
# έναν δίσκο ο εγκαταστάτης θα επιλέξει εξ ορισμού να χρησιμοποιήσει αυτόν, διαφορετικά τοόνομα της
# συσκευής πρέπει να δοθεί στην παραδοσιακή, non-devfs μορφή (επομένως πχ. /dev/sda
# και όχι πχ. /dev/discs/disc0/disc).
# Για παράδειγμα, για να χρησιμοποιήσετε τον πρώτο SCSI/SATA σκληρό δίσκο:
#d-i partman-auto/disk string /dev/sda
# Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προσδιορίσετε την μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί.
# Οι διαθέσιμες προς το παρόν μέθοδοι είναι:
# - regular: χρησιμοποιήστε τους συνηθισμένους τύπους κατατμήσεων για την αρχιτεκτονική σας
# - lvm:     χρησιμοποιήστε LVM για τη διαμέριση του δίσκου
# - crypto:  χρησιμοποιήστε LVM μέσα σε μια κρυπτογραφημένη κατάτμηση
d-i partman-auto/method string lvm

# Μπορείτε να ορίσετε το μέγεθος του χώρου που θα χρησιμοποιήσετε για την ομάδα τόμων LVM.
# Μπορεί να είναι είτε ένα μέγεθος με τη μονάδα μέτρησης (πχ. 20 GB), ένα ποσοστό
# ελεύθερου χώρου ή λέξη κλειδί 'max'.
d-i partman-auto-lvm/guided_size string max

# Αν ένας από τους δίσκους που πρόκειται να διαμεριστεί αυτόματα
# περιέχει μια παλιά διαμόρφωση LVM, ο χρήστης θα λάβει κανονικά
# μια προειδοποίηση. Αυτό μπορεί να παρακαμφθεί με προρύθμιση...
d-i partman-lvm/device_remove_lvm boolean true
# Το ίδιο ισχύει και για προϋπάρχουσες διατάξεις RAID σε λογισμικό:
d-i partman-md/device_remove_md boolean true
# Και το ίδιο ισχύει για την επιβεβαίωση εγγραφής στις κατατμήσεις lvm.
d-i partman-lvm/confirm boolean true
d-i partman-lvm/confirm_nooverwrite boolean true

# Μπορείτε να επιλέξετε μια από τις τρεις προκαθορισμένες συνταγές διαμέρισης:
# - atomic: όλα τα αρχεία σε μια κατάτμηση
# - home:   ξεχωριστή κατάτμηση /home partition
# - multi:  ξεχωριστές κατατμήσεις /home, /var, και /tmp
d-i partman-auto/choose_recipe select atomic

# Ή δώστε μια δική σας συνταγή...
# Αν έχετε τον τρόπο να περάσετε ένα αρχείο με δική σας συνταγή στο περιβάλλον του d-i, μπορείτε
# απλά να υποδείξετε αυτό.
#d-i partman-auto/expert_recipe_file string /hd-media/recipe

# Αν όχι, μπορείτε να εισάγετε μια ολόκληρη συνταγή στο αρχείο προδιαμόρφωσης σε μια και μόνη
# (λογική) γραμμή. Αυτό το παράδειγμα δημιουργεί μια μικρή κατάτμηση /boot, μια κατάλληλη
# swap, και χρησιμοποιεί τον υπόλοιπο χώρο για την ριζική κατάτμηση:
#d-i partman-auto/expert_recipe string                         \
#      boot-root ::                                            \
#              40 50 100 ext3                                  \
#                      $primary{ } $bootable{ }                \
#                      method{ format } format{ }              \
#                      use_filesystem{ } filesystem{ ext3 }    \
#                      mountpoint{ /boot }                     \
#              .                                               \
#              500 10000 1000000000 ext3                       \
#                      method{ format } format{ }              \
#                      use_filesystem{ } filesystem{ ext3 }    \
#                      mountpoint{ / }                         \
#              .                                               \
#              64 512 300% linux-swap                          \
#                      method{ swap } format{ }                \
#              .

# Ο πλήρης μορφότυπος της συνταγής τεκμηριώνεται στο αρχείο partman-auto-recipe.txt
# που περιλαμβάνεται στο πακέτο 'debian-installer' ή είναι διαθέσιμο στο αποθετήριο του κώδικα του D-I.
# Εκεί τεκμηριώνεται επίσης πώς να ορίσετε ρυθμίσεις όπως εττικέτες συστημάτων
# αρχείων, ονόματα ομάδων τόμων και ποιες φυσικές συσκευές να συμπεριλάβετε
# σε μια ομάδα τόμων.

## Διαμέριση για EFI
# Αν το σύστημά σας χρειάζεται μια διαμέριση EFI μπορείτε να προσθέσετε κάτι όπως
# αυτό στην προηγούμενη συνταγή, ως το πρώτο στοιχείο στη συνταγή:
#               538 538 1075 free                              \
#                      $iflabel{ gpt }                         \
#                      $reusemethod{ }                         \
#                      method{ efi }                           \
#                      format{ }                               \
#               .                                              \
#
# Το παραπάνω απόσπασμα είναι για την αρχιτεκτονική amd64· οι λεπτομέρειες μπορεί
# να διαφέρουν για άλλες αρχιτεκτονικές. Το πακέτο 'partman-auto' στο αποθετήριο πηγαίου κώδικα
# του D-I ίσως έχει κάποιο παράδειγμα που να μπορείτε να ακολουθήσετε.

# Τα παρακάτω δημιουργούν αυτόματα κατατμήσεις χωρίς επιβεβαίωση, εφόσον
# λέτε στο πρόγραμμα κατάτμησης τι να κάνει χρησιμοποιώντας μια από τις προηγούμενες μεθόδους.
d-i partman-partitioning/confirm_write_new_label boolean true
d-i partman/choose_partition select finish
d-i partman/confirm boolean true
d-i partman/confirm_nooverwrite boolean true

# Επιβάλλετε εκκίνηση με UEFI (Η 'συμβατότητα με το BIOS' θα χαθεί). Προεπιλογή: false.
#d-i partman-efi/non_efi_system boolean true
# Βεβαιωθείτε ότι ο πίνακας διαμέρισης είναι GPT - αυτό απαιτείται από το EFI
#d-i partman-partitioning/choose_label select gpt
#d-i partman-partitioning/default_label string gpt

# Όταν είναι ενεργοποιημένη η κρυπτογράφηση του δίσκου, παραλείψετε την διαγραφή των κατατμήσεων εκ των προτέρων.
#d-i partman-auto-crypto/erase_disks boolean false

B.4.7.2. Διαμέριση με χρήση RAID

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την μέθοδο προρύθμισης για να διαμορφώσετε κατατμήσεις σε συστοιχίες RAID λογισμικού (software RAID). Υποστηρίζονται τα επίπεδα RAID 0, 1, 5, 6 και 10, η δημιουργία degraded συστοιχιών και ο προσδιορισμός εφεδρικών συσκευών.

[Προειδοποίηση] Προειδοποίηση

Είναι εύκολο να γίνει κάποιο λάθος με αυτόν τον τύπο αυτόματης διαμέρισης. Επίσης είναι η λειτουργικότητα που δοκιμάζεται σχετικά λιγότερο από τους προγραμματιστές του debian-installer. Η ευθύνη να γίνουν οι διάφορες συνταγές με σωστό τρόπο (ώστε να έχουν νόημα και να μην οδηγούν σε αντιφάσεις) ανήκει στον ίδιο τον χρήστη. Ελέγξτε το /var/log/syslog αν αντιμετωπίσετε προβλήματα.

# Η μέθοδος θα πρέπει να οριστεί σαν "raid".
#d-i partman-auto/method string raid
# Προσδιορίστε τους δίσκους προς διαμέριση. Θα αποκτήσουν όλοι την ίδια διάταξη,
# συνεπώς η μέθοδος θα δουλέψει μόνο αν οι δίσκοι έχουν το ίδιο μέγεθος.
#d-i partman-auto/disk string /dev/sda /dev/sdb

# Στη συνέχεια θα πρέπει να προσδιορίσετε τις φυσικές κατατμήσεις που θα χρησιμοποιηθούν.
#d-i partman-auto/expert_recipe string \
#      multiraid ::                                         \
#              1000 5000 4000 raid                          \
#                      $primary{ } method{ raid }           \
#              .                                            \
#              64 512 300% raid                             \
#                      method{ raid }                       \
#              .                                            \
#              500 10000 1000000000 raid                    \
#                      method{ raid }                       \
#              .

# Τέλος πρέπει να προσδιορίσετε πώς θα χρησιμοποιηθούν στη διαμόρφωση του RAID
# οι κατατμήσεις που έχουν καθοριστεί από πριν. Θυμηθείτε να χρησιμοποιήσετε τους σωστούς αριθμούς
# για τις λογικές κατατμήσεις.
# Οι παράμετροι είναι:
# <raidtype> <devcount> <sparecount> <fstype> <mountpoint> \
#          <devices> <sparedevices>
# Υποστηρίζονται επίπεδα RAID 0, 1, 5, 6 και 10. Οι συσκευές χωρίζονται με δίεση "#"
#          /dev/sda1#/dev/sdb1    \
#d-i partman-auto-raid/recipe string \
#    1 2 0 ext3 /                    \
#          /dev/sda1#/dev/sdb1       \
#    .                               \
#    1 2 0 swap -                    \
#          /dev/sda5#/dev/sdb5       \
#    .                               \
#    0 2 0 ext3 /home                \
#          /dev/sda6#/dev/sdb6       \
#    .

# Το επόμενο έχει σαν αποτέλεσμα την αυτόματη πραγματοποίηση της διαμέρισης από το πρόγραμμα partman χωρίς επιβεβαίωση.
d-i partman-md/confirm boolean true
d-i partman-partitioning/confirm_write_new_label boolean true
d-i partman/choose_partition select finish
d-i partman/confirm boolean true
d-i partman/confirm_nooverwrite boolean true

B.4.7.3. Έλεγχος του πώς έχουν προσαρτηθεί οι κατατμήσεις

Συνήθως, τα συστήματα αρχείων προσαρτώνται χρησιμοποποιώντας σαν κλειδί ένα καθολικό και μοναδικό στοιχείο ταυτοποίησης (UUID). Αυτό επιτρέπει την ομαλή προσάρτησή τους ακόμα κι αν το όνομα της συσκευής που τους αντιστοιχεί αλλάξει.Τα στοιχεία αυτά (UUID) είναι μεγάλα σε μήκος και δύσκολο να διαβαστούν, συνεπώς αν προτιμάτε ο εγκαταστάτης μπορεί να προσαρτήσει τα συστήματα αρχείων με βάση τα παραδοσιακά ονόματα συσκευών ή με βάση κάποια ταμπέλα που θα τους αποδόσετε. Αν ζητήσετε από τον εγκαταστάτη να γίνεται η προσάρτηση με βάση την ταμπέλα, οποιαδήποτε συστήματα αρχείων δεν έχουν μια τέτοια θα προσαρτηθούν με βάση το UUID.

Συσκευές με σταθερές ονομασίες. όπως πχ. λογικοί τόμοι LVM, θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά ονόματά τους αντί των UUID.

[Προειδοποίηση] Προειδοποίηση

Τα παραδοσιακά ονόματα συσκευών μπορούν να αλλάζουν ανάλογα με τη σειρά με την οποία οι συσκευές ανακαλύπτονται από τον πυρήνα κατά την εκκίνηση, κάτι που μπορεί να προκαλέσει την προσάρτηση του λάθους συστήματος αρχείων. Ανάλογα, ενδέχεται να υπάρξει μια ασυμβατότητα με τις ταμπέλες των συσκευών αν συνδέσετε έναν καινούριο δίσκο ή έναν οδηγό δίσκου USB. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η συμπεριφορά του συστήματός σας κατά την εκκίνηση μπορεί να είναι απρόβλεπτη.

# Ο προεπιλεγμένος τρόπος προσάρτησης είναι με βάση το UUID, αλλά μπορείτε επίσης να επιλέξετε "traditional" για
# να χρησιμοποιήσετε παραδοσιακά ονόματα συσκευών, ή "label" για να δοκιμάσετε τις ταμπέλες των συστημάτων αρχείων  πριν
# περάσετε στην μέθοδο με βάση τα UUID.
#d-i partman/mount_style select uuid

B.4.8. Εγκατάσταση του βασικού συστήματος

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε preseeding σ' αυτό το στάδιο της εγκατάστασης. Οι μόνες ερωτήσεις που γίνονται αφορούν την εγκατάσταση του πυρήνα.

# Ρυθμίστε το APT ώστε να μην εγκαθιστά εξ ορισμού συνιστώμενα πακέτα. Η χρήση αυτής της
# επιλογής μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα ένα μη πλήρες σύστημα και θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από πολύ
# έμπειρους χρήστες.
#d-i base-installer/install-recommends boolean false

# Το (μετα) πακέτο της εικόνας του πυρήνα που θα εγκατασταθεί; μπορεί να χρησιμοποιηθεί το "none" αν 
 # δεν πρόκειται να εγκατασταθεί κάποιος πυρήνας.
#d-i base-installer/kernel/image string linux-image-686

B.4.9. Ρύθμιση setup

Η ρύθμιση του αρχείου /etc/apt/sources.list και οι βασικές επιλογές διαμόρφωσης αυτοματοποιούνται πλήρως ανάλογα με την μέθοδο εγκατάστασης και τις απαντήσεις σας σε προηγούμενες ερωτήσεις. Μπορείτε προαιρετικά να προσθέσετε και άλλες (τοπικές) "αποθήκες" πακέτων.

# Επιλέξτε, αν θέλευε να ανιχνεύσετε επιπλέον μέσα εγκατάστασης
# (default: false).
d-i apt-setup/cdrom/set-first boolean false
# Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε μη-ελεύθερο υλισμικό.
#d-i apt-setup/non-free-firmware boolean true
# Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε μη-ελεύθερο λογισμικό ή υλικό συνεισφοράς (contrib).
#d-i apt-setup/non-free boolean true
#d-i apt-setup/contrib boolean true
# Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε μη-ελεύθερο και συνεισφερόμενο λογισμικό.
#d-i apt-setup/non-free boolean true
#d-i apt-setup/contrib boolean true
# Αποσχολιάστε την επόμενη γραμμή, αν δεν θέλετε να έχετε ενεργό στο σύστημα εγκατάστασης
# ένα αρχείο sources.list για μια εικόνα εγκατάστασης σε DVD/BD
# (τέτοια αρχεία θα απενεργοποιηθούν έτσι κι αλλιώς σε εικόνες netinst ή CD άσχετα από
# αυτή τη ρύθμιση).
#d-i apt-setup/disable-cdrom-entries boolean true
# Αποσχολιάστε το επόμενο αν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε έναν δικτυακό καθρέφτη.
#d-i apt-setup/use_mirror boolean false
# Επιλέξτε ποιες υπηρεσίες αναβαθμίσεων θα χρησιμοποιήσετε· προσδιορίστε τους δικτυακούς καθρέφτες που θα χρησιμοποιηθούν.
# Οι τιμές που βλέπετε παρακάτω είναι οι συνήθεις προκαθορισμένες.
#d-i apt-setup/services-select multiselect security, volatile
#d-i apt-setup/security_host string security.debian.org

# Επιπρόσθετα αποθετήρια πακέτων, local[0-9] διαθέσιμα
#d-i apt-setup/local0/repository string \
#       http://local.server/debian stable main
#d-i apt-setup/local0/comment string local server
# Ενεργοποίηση γραμμών για deb-src
#d-i apt-setup/local0/source boolean true
# URL για το δημόσιο κλειδί του τοπικού αποθετηρίου. Θα πρέπει να δώσετε ένα κλειδί
# διαφορετικά το apt θα διαμαρτυρηθεί για το μη πιστοποιημένο αποθετήριο οπότε
# η αντίστοιχη γραμμή στο sources.list θα παραμείνει σχολιασμένη
#d-i apt-setup/local0/key string http://local.server/key
# ή μπορεί κανείς να το δώσει in-line κρυπτογραφώντας με base64 τα περιεχόμενα
# του αρχείου κλειδιού (με `base64 -w0`) και προσδιορίζοντας το ως εξής:
#d-i apt-setup/local0/key string base64://LS0tLS1CRUdJTiBQR1AgUFVCTElDIEtFWSBCTE9DSy0tLS0tCi4uLgo=
# Tο περιεχόμενο του κλειδιού ελέγχεται για να διαπιστωθεί αν φαίνεται να είναι ASCII-armoured.
# Αν είναι έτσι, το κλειδί θα σωθεί με την καταληξη ".asc", διαφορετικά θα πάρει μια κατάληξη  '.gpg'.
# Η μορφή "keybox database" δεν υποστηρίζεται προς το παρόν (δείτε το generators/60local στο πηγαίο αρχείο του apt-setuπ)

# Εξ ορισμού ο εγκαταστάτης απαιτεί την αυθεντικοποίηση των αποθετηρίων
# με τη χρήση ενός γνωστού κλειδιού gpg. Η παρακάτω ρύθμιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί
# για την απενεργοποίηση αυτής της αυθεντικοποίησης. Προειδοποίηση: Μη ασφαλής επιλογή, δεν συνιστάται.
#d-i debian-installer/allow_unauthenticated boolean true

# Αποσχολιάστε αυτή τη γραμμή για να προσθέσετε υποστήριξη multiarch για την πλατφόρμα i386
#d-i apt-setup/multiarch string i386

B.4.10. Επιλογή πακέτων

Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε οποιονδήποτε συνδυασμό καθηκόντων είναι διαθέσιμα. Διαθέσιμα καθήκοντα περιλαμβάνουν την σιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο:

  • standard (καθιερωμένα εργαλεία)

  • desktop (γραφικό περιβάλλον επιφάνειας εργασίας)

  • gnome-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας Gnome)

  • xfce-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας XFCE)

  • kde-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας KDE Plasma)

  • cinnamon-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας Cinnamon)

  • mate-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας MATE)

  • lxde-desktop (Περιβάλλον επιφάνειας εργασίας LXDE)

  • web-server (εξυπηρετητής Ιστού)

  • ssh-server (εξυπηρετητής SSH)

Μπορείτε επίσης να επιλέξετε να μην εγκαταστήσετε οποιοδήποτε task, επιβάλλοντας την εγκατάσταση ενός συνόλου πακέτων με κάποιον άλλον τρόπο. Συνιστούμε πάντως να συμπεριλαμβάνετε πάντα το "καθήκον" Κανονικό σύστημα.

Ή, αν θέλετε να εμφανίζεται να μην εμφανίζεται καθόλου ο διάλογος καθηκόντων tasksel, μπορείτε να κάνετε την προρύθμισηpkgsel/run_tasksel (σε αυτή την περίπτωση, κανένα πακέτο δεν εγκαθίσταται μέσω του tasksel).

Αν θέλετε να εγκαταστήσετε κάποια μεμονωμένα πακέτα επιπλέον από τα πακέτα που εγκαθίστανται από τις ομάδες πακέτων (tasks), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παράμετρο pkgsel/include. Η τιμή αυτής της παραμέτρου μπορεί να είναι μια λίστα πακέτων που διαχωρίζονται με άνω τελείες ή κενά, κάτι που επιτρέπει επίσης την εύκολη χρήση της στην γραμμή εντολών του πυρήνα.

#tasksel tasksel/first multiselect standard, web-server, kde-desktop

# Or choose to not get the tasksel dialog displayed at all (and don't install
# any packages):
#d-i pkgsel/run_tasksel boolean false

# Individual additional packages to install
#d-i pkgsel/include string openssh-server build-essential
# Whether to upgrade packages after debootstrap.
# Allowed values: none, safe-upgrade, full-upgrade
#d-i pkgsel/upgrade select none

# You can choose, if your system will report back on what software you have
# installed, and what software you use. The default is not to report back,
# but sending reports helps the project determine what software is most
# popular and should be included on the first DVD.
#popularity-contest popularity-contest/participate boolean false

B.4.11. Ολοκλήρωση της εγκατάστασης

# During installations from serial console, the regular virtual consoles
# (VT1-VT6) are normally disabled in /etc/inittab. Uncomment the next
# line to prevent this.
#d-i finish-install/keep-consoles boolean true

# Avoid that last message about the install being complete.
d-i finish-install/reboot_in_progress note

# This will prevent the installer from ejecting the disc during the reboot,
# which is useful in some situations.
#d-i cdrom-detect/eject boolean false

# This is how to make the installer shutdown when finished, but not
# reboot into the installed system.
#d-i debian-installer/exit/halt boolean true
# This will power off the machine instead of just halting it.
#d-i debian-installer/exit/poweroff boolean true

B.4.12. Χρήση preseeding για άλλα πακέτα

#Ανάλογα με το λογισμικό που επιλέγετε για την εγκατάσταση, ή αν κάτι δεν # πάει καλά
# στην διάρκεια της εγκατάστασης, είναι δυνατόν να γίνουν και άλλες
# ερωτήσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε preseeding και γι' αυτές, φυσικά. # Για να πάρετε μια λίστα κάθε
# δυνατής ερώτησης που θα μπορούσαν να ρωτηθούν κατά την διάρκεια της # εγκατάστασης, πραγματοποιήστε μια
# εγκατάσταση, και μετά εκτελέστε αυτές τις εντολές:
#   debconf-get-selections --installer > file
#   debconf-get-selections >> file


[19] Για παράδειγμα, προρυθμίζοντας την τοπικοποίηση locale σε en_NL θα είχε σαν αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθεί η en_US.UTF-8 σαν προκαθορισμένη τοπικοποίηση. Αν προτιμάτε πχ. να χρησιμοποιήσετε την τοπικοποίηση en_GB.UTF-8, οι τιμές θα πρέπει να προρυθμιστούν ξεχωριστά η κάθε μία.